Kunst in de openbare ruimte
Monument voor Edith Stein: Bovenstestraat Echt
Een kunstwerk van Joop Utens
Deze gedenksteen is uit hardsteen vervaardigd met in reliëf het aangezicht van Edith Stein.
Het doet dienst als gevelsteen van het Karmelietessenklooster, waar de Katholiek-Joodse Edith Stein verbleef van 31 december 1938 tot haar deportatie
op 2 augustus1942. Opgericht ter nagedachtenis van deze in 1999 Heilig verklaarde Zuster, die symbool staat voor de Jodenvervolging in WO2.
De inzegening vond plaats op 31 mei 1987, waarna er in 1998 en 1999 tekst op de gedenksteen is toegevoegd.
‘Steenhouwer’Joop Utens heeft in Echt en omgeving meerdere oorlogsmonumenten en gedenktekens vervaardigd.
Bij dit moderne werk werden in de figuratieve voorstellingen opvallende en expressieve abstracties toegepast.
Foto Leo Kornips
Homo Ludens: Leisurepark In de Bandert in Echt
Een kunstwerk (2018) in cortenstaal van Lei Hannen
De gemeente heeft het initiatief genomen om kunstcollectief KC61 te benaderen om een ontwerp te maken voor een kunstwerk in leisurepark In de Bandert.
Dit alles in samenwerking met Klankbordgroep Cultuur en de Cultuurcoach. Drie KC61-leden hebben vervolgens hun ontwerp gepresenteerd.
De vervolgprocedure gaf Lei Hannen de mogelijkheid om zijn ontwerp te realiseren.
‘Homo Ludens’ (de spelende mens) vertegenwoordigt als spelsymbool alle activiteiten in het Leisurepark.
Foto Leo Kornips
Vrijheid: Salvatorplein Susteren
Een kunstwerk (1996) in brons/keramiek van Marco Juriën (Maastricht 1958)
Het beeld is ter gelegenheid van het 750 jarig bestaan van Susteren door de gemeente aangekocht.
Diverse inwoners van Susteren wilden destijds een monument ter herinnering aan WO II.
Het gemeentebestuur wilde dat niet meer, 51 jaar na de oorlog.
Dit beeld ontstond toen als een compromis.
De kunstenaar wilde het begrip ‘vrijheid’ uitbeelden als opwaaiende doeken, die hun beweeglijkheid tonen.
Opvliegende habijten van stiftdames, in een driehoekige vorm, moesten het gevoel uitdrukken van zich losmaken van de wereld.
Foto Leo Kornips
Jongen op ram: Nieuwstadt
Een kunstwerk van Frans Cox (Maasniel 1917 – Roermond 1997)
Een kind rijdend op de rug van een ram (sterrenbeeld van burgemeester Willeme) symboliseert de groei van het kind, ook door het ontvangen van onderwijs.
Het werd opgedragen aan P.M. Willeme, burgemeester van Nieuwstadt in de periode 1966-1972. In 1973 werd het geplaatst aan de Susterderweg (Burg. Willeme scholen)
Een nieuwe plek vond de Jongen op Ram in 1995, toen het verhuisde naar de Schoolstraat (basisschool Burgemeester Willeme).
In 2015 is het daarna verplaatst naar het Burgemeester Willemeplein, tevens de plek van de nieuwe basisschool die ook zijn naam draagt.
Foto Leo Kornips
Koraal: Ambachtsschool Kerkveldsweg West in Echt
Een kunstwerk in beton van de kunstenaar Piet Killaars. (Tegelen 1922 – Maastricht 2015)
Het dateert uit de periode 1968 – 1970, waarin Piet Killaars niet meer streeft naar vormen uit de leefwereld, maar zuiver plastisch te werk gaat. In 2014, toen het schoolgebouw werd omgevormd tot een wooncomplex ondernam Jos Meeuws actie voor het behoud van het kunstwerk, dat door weer en wind was aangetast. Samen met de kunstenaar maakte het gemeentebestuur een plan voor een opknapbeurt en zocht men naar een mogelijk nieuwe locatie. Uiteindelijk kwam “het koraal” na een grondige restauratie weer op zijn oorspronkelijke plek terug. Piet Killaars heeft de herplaatsing jammer genoeg niet meer kunnen meemaken. Het kunstwerk geeft op monumentale wijze maat aan de open ruimte vóór het historische gebouw.
In aluminium is het koraal in het klein te bewonderen in het Bonnefantenmuseum in Maastricht.
Foto Leo Kornips
Fille de la Charité: Salvatorplein Susteren
Een kunstwerk in roestvrij staal van de kunstenaar Huib Heijnen uit Susteren
Door de bevolking van Susteren aangeboden aan de zusters “Dochters der Liefde”, bij gelegenheid van het 100 jarig verblijf van de zusters in Susteren (1902 – 2002)
Uitgebeeld, een zuster op weg naar de kerk, kijkend naar de torenspits. De zuster wordt symbolisch weergegeven in kenmerkend habijt voor de orde, met bef en “vliegkap”.
Doordat de voeten ontbreken krijgt het geheel een zwevende indruk.
Foto Leo Kornips